Dende que organizaramos o “1º Tele-obradoiro de ESF: como darlle nova vida a vellos ordenadores para uso educativo de nenas e nenos”, xa tivo lugar outro máis e ademais vimos en constituir o que chamamos Grupo de Apoio Mútuo Dixital. É o xeito que se nos ocorreu para darlle continuidade a esta iniciativa, onde colabora xente de ESF e tamén doutros movementos como BricoLabs, así como persoas individuais que se acercan a aportar e a aprender. Calquera persoa, sexa cal sexa o su grao de coñecemento nestes temas informáticos, pode participar. Para empezar a participar é necesario simplemente enviar un mail a info[arroba]galicia.isf.es indicando o desexo de participar no Grupo de Apoio Mútuo Dixital.
Os obxectivos seguen a ser os mesmos que cando fixemos o primeiro tele-obradoiro. Eses ordenadores vellos que temos por casa pódennos ser útiles con esta situación de “escola na casa” (que se pode ademais prolongar no futuro), así que queremos darlles unha nova vida. Con esta actividade queremos:
promover o software libre e a soberanía dixital
reutilizar equipos electrónicos para diminuir os residuos e a extración de materias, e promover a electrónica ética
O xeito de traballo é facer encontros periódicos en liña (normalmente xoves de 22:30 a 23:30) onde compartimos algún consello ou procedemento que nos pode axudar a recuperar algúns destes aparatos que temos por casa, para logo que cada quen na súa casa poida argallar. Nun grupo de telegram ou vía email se pode plantexar calquera dúbida para ir solucionando, ou se non esperar ao seguinte encontro en liña. Esperamos a medio prazo poder facer tamén encontros presenciais en distintos lugares onde sexa necesario.
Aquí se pode ver un video dos que se comparten nas quedadas en liña, neste caso sobre como crear un pendrive cun sistema operativo Lubuntu (de sofware libre e moi lixeiro) que permita facer funcionar unha computadora vella (e mesmo aínda que non teña disco duro!).
https://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2020/06/cartel-scaled.jpg15052560Enxeñeria Sen Fronteirashttps://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2017/07/Una_linea_Naranja_Blanco-300x92.pngEnxeñeria Sen Fronteiras2020-06-10 11:03:312020-06-10 12:30:06Únete ao noso Grupo de Apoio Mútuo Dixital
Pouco a poucos imos retomando a “normalidade” aínda que non se poida estar preto de toda xente que queremos. En ESF non paramos quedas, acompañando este proceso, adaptando actividades para seguir avanzando na procura dunha sociedade máis xusta e coidarnos máis.
Despois dunhas cantas exitosas sesións, continuamos a celebrar cada xoves os Ciberfaladoiros en liña, nos que cada semana proponse unha peli ou documental para comentar, ainda que non é necesario velo para unirse, agardámoste! Por se non puideches estar, deixamos crónicas dalgúns dos ciberfaladoiros, como os das películas Nausicaa del Valle del Viento, A Bicicleta Verde e O neno que domou o vento. Estamos pensando en manter o formato, aínda que dándolle unha pensada á periodicidade (posiblemente quincenal), día da semana e hora. Aquí podes decidir sobre días da semana e hora nos que mellor poderías participar.
O Diario de Pontevedra fíxose eco de distintas cooperantes que poñen en valor o traballo da cooperación galega en distintos países nesta época do coronavirus, entre elas a nosa Raquel en Honduras e a histórica ESFeira Alicia. Máis que nunca #CooperaSI, neste mundo global #NinguénQuedaráAtrás.
O 27 de maio organizamos un tele-obradoiro para darlle nova vida a eses ordenadores velliños que tes por casa. Enfocouse sobre todo a quen tendes nenos e nenas que teñan clases e/ou deberes usando a Internet. Agora esperamos ter continuidade con esta actividade, coa creación dun Grupo de Apoio Mútuo Dixital, no que calquera se pode inscribir en info[arroba]galicia.isf.es
Alegrounos moito ver a presentación do traballo académico de desenvolvemento do caudalímetro de baixo custo na Escola de Telecomunicación da Uvigo, acadando ademais un premio. Aquí se pode ver detalles do aparello, que esperamos probar en Honduras.
Durante o mes de maio seguiu a corentena estrita en Honduras pola Crise Sanitaria do Covid19. Neste mes, permitíase saír ás persoas a realizar xestións 1 día cada 14 días, equipadas con máscara obrigatoria, e mantendo distancias mínimas de 2 metros.
Debido ao obrigado traballo domiciliar, durante o mes de maio estivemos a nos dedicar en maior intensidade a tres cuestións: avanzar nas xustificacións das subvencións dos proxectos financiados por Xunta de Galicia en 2018-2019 e do Convenio Aecid 2018-2022, avanzar en adaptacións dos proxectos en execución e proxectos recentemente formulados á convocatoria de Xunta de Galicia 2020-21, e aumentar as capacitacións e reunións de coordinación vía telemática.
Reformulacións: redefinimos accións nos proxectos, orientándoas a solucionar problemas emerxentes derivados da crise COvid19, como a esperada crise alimentaria. Algunhas accións dos proxectos en marcha vanse a orientar máis a fomentar o cultivo de hortos familiares e mellorar sementes de grans básicos, por exemplo.
Coordinación co resto de axentes da cooperación española, tanto gobernamentais, como ONGDs. Reunións quinquenales con todos os axentes da cooperación española en sesións de intercambio e formativas. Por outra banda, a través da Coordinadora de ONGDs Españolas en Honduras, tamén nos coordinamos para formacións online e diversas actividades en común. Colaborouse igualmente no nivel que corresponde como socia da Congdeh nas decisións para a preparación do próximo taller sobre elaboración de máscaras de tea con peto para filtro.
En canto a actores hondureños, mantivemos o contacto coas copartes nas xestións en marcha, facilitando información respecto diso das recomendacións de prevención ante Covid19. Mantívose así mesmo a participación nas reunións da Mesa SAN (seguridade alimentaria e nutricional) da Rexión 13 – Golfo de Fonseca, e na Mesa de Coordinación (de axentes de cooperación), da Rexión 13. Na mesa SAN, no marco do convenio, está a darse apoio á organización dun webinar sobre Hortos Urbanos como alternativa para a obtención de alimentos saudables en tempos de corentena, que se prevé realizar a mediados do mes de Xuño. Realizouse un pequeno inventario de tipo de hortos urbanos que se dan en diferentes partes do mundo, e estase participando nas reunións de coordinación.
Continuamos en maio coa coordinación entre unha experiencia galega de deseño de respiradores para o Covid19 con expertos da UNAH e da US (Salvador). Aínda que en maio retardouse a iniciativa, estancada pola dificultade de compra de sensores de osíxeno e sensores diferenciais de presión de aire no mercado internacional.
Para máis info sobre cursos e eventos en Galicia consulta a Axenda Solidaria e as formacións da Coordinadora Galega de ONGD (ou subscríbe ao seu boletín quincenal, que conta con ofertas de emprego; formacións e actividades; novidades do sector; convocatorias de bolsas e subvencións; propostas de voluntariado, etc.). Tamén nas nosas redes sociais Facebook, instagram, Twitterou na nova canle de telegram difundimos eventos de interese externos a ESFGalicia de temas vinculados ao noso traballo. Volver
A ESF-RASE DO MES
Se o sistema de valores da sociedade biotecnolóxica do futuro baséase nos principios do humanismo avanzado, continuaremos pensando que o que de verdade importa é facer felices aos demais. A felicidade non nos virá pola vía da tecnoloxía aplicada ao ser humano, senón por entender que a lei universal que nos rexe é a lei do amor
Albert Cortina
https://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2019/04/BOE_apaisado.jpg360720Enxeñeria Sen Fronteirashttps://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2017/07/Una_linea_Naranja_Blanco-300x92.pngEnxeñeria Sen Fronteiras2020-06-06 12:34:452020-06-23 17:02:00Boletín Oficial ESFeiro: xuño 2020
Dende Enxeñería Sen Fronteiras Galicia fixemos chegar aos partidos unha serie de propostas no eido da Tecnoloxía para os Dereitos Humanos e o Ben Común.
En 2020 cumprimos 27 anos de traballo en Galicia, e pola nosa condición de asociación experta en servizos básicos e tecnoloxía para os dereitos humanos, ese traballo se desenvolveu tanto en Galicia como en diversos países do mundo (actualmente en Honduras). Iso danos unha visión global dos problemas e causas da pobreza e desigualdade, e das posibilidades de actuar dende o local para acabar con elas. Esta visión de cidadanía global e de activismo tecnolóxico é a que queremos poñer ao servizo das organizacións políticas concorrentes ao proceso electoral galego neste ano tan complicado. Máis que nunca, somos conscientes de que a sociedade global é un sistema, e non queremos que haxa elos débiles na cadea, nin en Galicia nin en outros lugares. E non o queremos tanto por unha razón ética e moral, como por outra máis pragmática de pura sustentabilidade socio-ambiental no único planeta que temos para vivir.
A continuación, presentamos as propostas en 8 piares básicos do noso traballo:
Dereito á auga
Dereito á enerxía: novo modelo enerxético
Dereito á alimentación: soberanía alimentaria, desenvolvemento endóxeno e proximidade
Dereito á información e a comunicación: soberanía dixital e transparencia radical
Xestión de residuos: residuo cero
Educación e tecno-ciencia para o ben común
Outras realidades no mundo. Cooperación ao desenvolvemento no mundo post Covid 19
https://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2020/06/Valoracions_cadro_xeral.jpg11231588Enxeñeria Sen Fronteirashttps://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2017/07/Una_linea_Naranja_Blanco-300x92.pngEnxeñeria Sen Fronteiras2020-06-05 08:12:202021-04-14 12:22:45Eleccións Galegas 2020: as propostas de ESF aos partidos
Xa en proceso de desconfinamento, o ciberfaladoiro do xoves 21 de maio tratou sobre unha película nun contexto moi complicado e duro. Hai moita crítica pola dependencia na mobilidade como paralelismo da falta de liberdade das mulleres en Arabia Saudí (chófer para que leven á nai, con xente mesmo “borde”). Probablemente a bicicleta sexa parte central desta simboloxía vinculada a un futuro distinto para as máis novas.
Trátase da primeira película que fai unha muller en Arabia Saudí, o cal tivo moitísima importancia, facendo un cine con outra mirada (tamén é tecnoloxía para o desenvolvemento humano unha bicicleta que é moito máis que un simple aparello de transporte limpo).
Falamos tamén de como a nai evoluciona durante a película. Como está a buscar a felicidade do marido por enriba de todo, e logo el quere casar con outra. Ao principio non quere que ande en bici a filla. Ao final quere o mellor para a súa filla, e quizáis se contaxie coa súa determinación.
Ao final visibilízase unha inxustiza. O esforzo da nena non ía obter premio polo contexto inxusto. Desmonta o mito de facerse a si mesmo. É unha rapaza moi decidida e non permite que ninguén lle poña cortapisas e lle diga que non pode facer algo se o ve inxusto. É como unha guerra continua porque todo o mundo lle nega oportunidades, que teña os gustos que quera. Pero ao final nin así podía saír victoriosa cos seus propios medios. Pero ás veces polo mero feito de buscar a xustiza, se vai transformando o entorno e as persoas que nos rodean. Por iso soe merecer a pena, aínda que neste caso, como producto cinematográfico, quixera deixar ese regusto de boismo.
Chamounos a atención o pouco compañerismo, non hai moito apoio, mesmo coas nenas. Nótase moita represión (cousas que son pecado…), e entón as nenas facían o que non lles permitían facer. Atopamos a película moi motivadora para as rapazas de súa idade. É moi importante esa idade de transición para reforzar a seguridade das nenas. O buenismo do final é bo para animar. É educativo tamén para pais e nais, porque contaxia actitude.
O tema do que dirán tamén influiu moito na nosa cultura e de que as mulleres non puideran facer certas cousas (saiu a lembranza de refráns de cando estaba mal visto que até as mulleres puideran asubiar).
Por último, non deixamos de notar que o neno tampouco está moi dacordo coa súa cultura, de terse que casar con alguén obligado. El admira á protagonista, gústalle a súa liberdade. É un amigo moi incondicional. A masculinidade alternativa adivínase nesa actitude, pero ao no formar parte da minoría máis oprimida é máis complicado que se manifeste.
https://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2020/06/cartel.png1441966Enxeñeria Sen Fronteirashttps://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2017/07/Una_linea_Naranja_Blanco-300x92.pngEnxeñeria Sen Fronteiras2020-06-01 12:46:552020-06-08 20:36:42Crónica do Cineforum: La Bicicleta Verde
O pasado xoves a reunión no ciberbar de ESF tratou dunha película cunha estética preciosa. Pareceunos curioso que a protagonista fora unha rapaza estilo super-guerreira que opta polo diálogo. Gimbli xa optaba por personaxes femeninos fortes nos 80. Pero comentouse que xa había outras series daquela con mulleres protagonistas normalizadas (en Dragóns e Mazmorras, Pipi Calzaslargas, Bruja Avería, …). Houbo a reflexión de que posiblemente coa entrada de Tele5 con mamachichos e cousas similares se volveu atrás, volvendo á cosificación das mulleres. De feito, as princesas Disney da época estaba a anos luz do que nos presenta esta película. Quizais ese afán de buscar diálogo tralo arrebato inicial de loita trala morte do pai ten certo cheiro a buenismo. Desa relación co pai falamos tamén, xa que da a sensación de que o afecto e de “princesa de papá” que lle da o pai tamén lle transmite a Nausicaa esa seguridade interior que lle leva a arriscarse polo que cree, quizais menos habitual na educación das nenas. Chamounos a atención o “duelo express” que pasa Nausicaa trala morte do seu pai. Quizais a responsabilidade que recae sobre ela non lle deixa moito máis tempo para o duelo…
Ao final en realidade a película parece un enfrontamento natureza vs humanidade, como se esta última deixara de ser parte do resto de ecosistema, aínda que ao principio se presenta o Bosque de Putrefacción precisamente como algo “fora da natureza” que amenaza aos ecosistemas coñecidos.
Tivemos até debate sobre se o feito de ser princesa é relevante ou non na película. Había quen pensaba que non sería nin necesario asignarlle ese posto. Outra xente pensaba que, neste caso, o feito de ser princesa (ou que seu pai fora o rei) obedecía máis a algo baseado no “coidado” da xente e sentirse responsable. Pero tamén había quen botaba de menos máis normalidade en personaxes fortes para mulleres sen ter que ter que ter outros méritos para “subirlle o nivel” (como facela princesa).
Falouse de que en Japón ten moita importancia a racionalidade, explicando todo tamén nas producións audiovisuais (sobre todo nas máis antigas), mesmo o que sinten as personaxes, e deixan pouco á intuición e a captar a sensibilidade. Quizais sexa tamén parte da cultura tan formal que hai aló. Na parte da ecoloxía tamén ocorre iso. É un mundo como moi ben atado, con moitos detallles que reforzan unha lóxica racional moi forte. Seica é unha parte da propia cultura do estudo Ghibli, da que esta película foi precursora.
Amosa como a natureza ten o seu equilibrio, non hai “ecosistemas asquerosos”. A nena ten unha alma pura e detecta iso, por iso ten curiosidade en saber algo máis dese Bosque de Putrefacción, e o defende (tamén porque adivina que formamos parte de todo eso). Pode ser que pola súa racionalidade e formalidade incluso na cultura xaponesa mesmo lles impresione máis todos eses insectos xigantes e ecosistemas “asquerosillos” (que soen tocar bastante). Houbo a quen lle deu certa lembranza a Dune (polos gusanos xigantes que eran claves tamén no ecosistema), e a O Xogo de Ender (sobre todo nos libros segundo e terceiro da saga), pola empatía con seres a priori extranos e odiosos, pero claves en equilibrio do ecosistemas (e posiblemente tocando algo o tema do anti-especismo e o dereito moral dos seres a vivir). Non puidemos deixar de mencionar a situación actual co Covid, pola perda de biodiversidade e desequilibrios ecosistémicos dos cais o noso sistema depredador é responsable (e as mascarillas que teñen que levar). Ademais tamén houbo que chamou a atención sobre a “reanclaxe” da película na Terra, por se nos esqueceramos de onde se desenvolvía, cando fala da estrela Sirio.
Na película tamén se pode adiviñar unha mensaxe pro-científica, que parecía que podería reencarnar o mestre Yupa, pero ao final resultou ser a nena a verdadeira científica, coa súa “parcela piloto” de sementes do bosque da putrefación e a súa curiosidade innata e o non dar nada por certo (por exemplo, o gran dogma de “o bosque de putrefacción é malo”).
Tamén fíxonos reflexionar sobre o problema de ter armas de destrucción masiva (o cal na película se visibilizaba co Deus da Guerra), como ocorre coa Estrela da Morte en Star Wars, posiblemente moi influida pola época da película (1984) polas bombas nucleares e a escalada da Guerra Fría. Respecto disto, tamén pode advertirse unha crítica a ese “quen a ten máis grande” que se respiraba na Guerra Fría coa teoría da Destrución Mutua Asegurada. Nesta época hai moitos símbolos e referencias culturais pop e esta carreira e de que debía tocar ao seu fin (exemplos musicais como 99 Luftballoon), e o antimilitarismo está tamén presente noutras obras do estudo Ghibli. Esa escalada de violencia fai que chegue un momento que nin con toda a boa vontade se pode deter, a non ser que xurda unha figura de mesías, salvadora de TODO o mundo cunha sorte de ascensión e todo que se visibiliza na película). Ese liderado de ter que sacrificarse por salvar a todo chega ao culmen na escea onde os ohm lle pasan por riba a ela e a cría.
E a tí, que che suscitou esta película? Déixao nos comentarios se queres!
https://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2020/05/Cartel-1.png14402560Enxeñeria Sen Fronteirashttps://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2017/07/Una_linea_Naranja_Blanco-300x92.pngEnxeñeria Sen Fronteiras2020-05-23 18:57:002020-06-08 20:37:36Ciberfaladoiros de ESF. Cineforum: Nausicaa del Valle del Viento
Desde Enxeñaría Sen Fronteiras ofrecemos un servizo de videoconferencia alternativo aos ofrecidos polas multinacionais. Trátase dun servizo seguro, baseado en software libre e gratuíto, que creemos necesario polo forte auxe das comunicacións online durante os últimos meses e as dúbidas xurdidas ao redor de aplicacións como Zoom.
Nos últimos días puxemos a disposición da sociedade un servizo de videoconferencia, equivalente a outros servizos comerciais de uso xeneralizado como son Zoom, Skype ou Hangouts. Este servidor está dispoñible para o uso de colectivos sociais ou asociacións, ou particulares que necesiten comunicarse a distancia ou por motivos do actual confinamento.
O acceso á ferramenta realízase a través de este enlace desde calquera navegador. En dispositivos móbiles, é posible ademais acceder desde a app que podedes descargar en esta web ou nos repositorios dispoñibles para Android ou iOS. Aínda que o uso do servizo é moi intuitivo, publicamos ademais un manual de uso.
O noso obxectivo é proporcionar un servidor confiable e seguro para a realización de reunións, charlas e conferencias, que supoña unha alternativa aos servizos de grandes empresas nos que nos que os nosos datos son tratados como mercadoría e utilizados para o beneficio económico. Para alcanzar estes obxectivos fixemos unha aposta por tecnoloxías e comunicacións libres, así como pola descentralización de servizos, continuando a nosa aposta pola soberanía tecnolóxica.
O servizo que ofrecemos baséase no software Jitsi Meet, parte dun ecosistema de aplicacións de videoconferencia baixo a licenza libre Apache 2.0. Isto implica que o software pode usarse para calquera propósito, distribuírse, modificarse, e distribuír as versións modificadas. E é o que fai posible que en ISF poidamos instalalo nos nosos servidores e ofrecer este servizo.
Podes confiar neste servizo na medida en que confíes en ISF, pois o servizo é operado e mantido polo noso Grupo de Sistemas de Información (GSI) e o noso socio tecnolóxico Freedom for Knowledge and Technology (F4KT). Ademais, ao estar o código fonte publicado e ser auditable, esta garantido que non inclúe ningunha porta traseira intencionada, converténdoo nunha das opcións máis seguras na actualidade. Pola nosa banda, adquirimos o compromiso de que reteremos a mínima información sobre quen usen o servizo e polo mínimo tempo dispoñible. O único que se almacena é a dirección IP de quen se conecta con propósitos de mantemento do servizo . En ningún caso esta información almacénase máis de quince días, e só é accesible para o grupo de GSI e F4KT. Todo iso recóllese en nosa Politica de privacidade.
O uso da ferramenta é gratuíto aínda que si queredes contribuír ao mantemento da mesma podedes facervos simpatizantes da nosa federación de asociacións para que podamos seguir traballando e ofrecendo estes servizos, a través da sección Participa da nosa web.
https://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2020/05/lanzamos-servicio-videoconferencia-980x595-1.jpg595980Enxeñeria Sen Fronteirashttps://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2017/07/Una_linea_Naranja_Blanco-300x92.pngEnxeñeria Sen Fronteiras2020-05-21 12:04:252020-05-21 12:04:28Lanzamos un servizo de videoconferencia libre, seguro e responsable
O vindeiro mércores 27 de 18 a 19 h teremos un pequeno obradoiro de iniciación sobre Recuperación de vellos ordenadores para uso educativo de nenos e nenas que, nesta situación de alarma, teñen que seguir as aulas a distancia.
Eses ordenadores vellos que temos por casa pódennos ser útiles agora con esta situación (que se pode ademais prolongar no futuro), así que queremos darlles unha nova vida. Con esta actividade queremos:
promover o software libre e a soberanía dixital
reutilizar equipos electrónicos para diminuir os residuos e a extración de materias, e promover a electrónica ética
A idea é que esta sexa unha sesión inicial online para crear un grupo de apoio mútuo, onde as participantes teñan persoas de referencia que as acompañen nesta recuperación de elementos informáticos vellos. Así, daráselles apoio técnico e haberá reunións periódicas para compartir as dificultades e éxitos. Se a cousa ten aceptación, cando se poida se poderían organizar tamén algúns obradoiros presenciais en distintas zonas de Galicia.
O obradoiro é de balde, pero hai que apuntarse antes do vindeiro 26 de maio en info[arroba]galicia.isf.es
https://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2017/07/Una_linea_Naranja_Blanco-300x92.png00Enxeñeria Sen Fronteirashttps://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2017/07/Una_linea_Naranja_Blanco-300x92.pngEnxeñeria Sen Fronteiras2020-05-20 09:39:442020-05-20 12:21:34Tele-obradoiros de ESF: como darlle nova vida a vellos ordenadores para uso educativo de nenas e nenos I
No es, en absoluto, una idea nueva. Se hizo desde tiempos inmemoriales, pero cuando la ola de hormigón empezó a barrer las ciudades parece que cayeron en el olvido. Pero ya en los últimos años se han ido recuperando y su visibilización social es cada vez mayor. Queremos en este post hacer un recorrido con diversos ejemplos en muchos lugares del mundo. Es posible hacer otro modelo de ciudades y acercar a las personas a los procesos que aseguran su sustento básico. La soberanía alimentaria será un enfoque cada vez más importante en un mundo hiper-conectado, pero con peligros globales que aconsejan modelos de desarrollo más endógenos.
Hay distintos tipos de huertos urbanos. Una clasificación es según si son apoyados desde la administración (local, regional o estatal) o si surgen o se apoyan en iniciativas privadas, bien sean con ánimo de lucro o bien sin ánimo de lucro.
Según la ubicación o tipología, muchas veces se clasifican en estos tipos:
– Huertos familiares o domiciliares, que pueden ser en pequeñas parcelas o incluso en terrazas o áreas sin tierra;
– Huertos comunitarios lucrativos o no lucrativos;
– Huertos escolares;
– Huertos especiales para terapias; por ejemplo, de personas con discapacidades, o para reducir el estrés en grandes ciudades.
– Huertos de ocio y ejercicio; por ejemplo, para personas aficionadas a la agricultura y para ejercicio y alimento de personas jubiladas.
Algunos ejemplos disponibles en la red:
1. INICIATIVAS PÚBLICAS O CON MEDIACIÓN DE LA ADMINISTRACIÓN:
– París, Francia: Una ley permite a cualquier persona en París a tener un huerto. Debe solicitar un permiso y podrá cultivar en cualquier lugar, incluso lugares públicos. Debe contar con el permiso de concesión.
– Modelo de Cuba. VÍDEO del modelo de agroecología urbana de Cuba. Es un video premiado en varios certámenes. Hablan de huertos urbanos promovidos por el Estado, y organizados o bien de forma particular o bien en cooperativas:
– Lugo, Galicia, España. La alcaldía cede espacios públicos para cultivar huertos. Las personas solicitan el espacio, y se otorgan en función de prioridades (rentas bajas, por ejemplo). Normativa pública de la alcaldía o Ayuntamiento (o Concello) de Lugo: http://concellodelugo.gal/es/actuaciones/hortos-urbanos
– Universidades en Galicia también promueven estos huertos, como la Universidade da Coruña, o la de Santiago de Compostela, que se asignan por sorteo a miembros de la comunidad universitaria que lo soliciten.
2. INICIATIVAS PRIVADAS, de particulares o empresas o de entidades de Sociedad Civil:
A- Iniciativas privadas o de sociedad civil sin ánimo de lucro:
– Red de Huertos Urbanos Comunitarios de Madrid, España. Un colectivo de personas que tienen sus huertos urbanos, y publican en este blog noticias y están en contacto.
https://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2020/05/HORTA_URBANA_SANTIAGO_2.jpg440660Enxeñeria Sen Fronteirashttps://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2017/07/Una_linea_Naranja_Blanco-300x92.pngEnxeñeria Sen Fronteiras2020-05-13 11:03:002020-05-14 19:23:41Ideas para el mundo que viene. Huertos urbanos
Este proyecto académico de dos alumnas y tres alumnos de la Escuela de Telecomunicación de la Universidad de Vigo, surge como respuesta al problema expuesto por Enxeñería Sen Fronteiras Galicia de abastecimiento de agua presente entre la población rural del sur de Honduras. Con un trabajo más que notable, el alumnado ha conseguido ganar además el Premio Optare tras presentarlo el pasado día 8 de mayo. A continuación podemos ver un pequeño resumen a partir de su trabajo. Para más detalles consultar este documento.
—————————————————– En la actualidad, en Honduras es frecuente la mala gestión y el uso indebido por parte de terceros, en especial por parte de explotaciones mineras, de los cursos naturales de agua. El principal problema que se pretende atacar es la detección de posibles usos fraudulentos de este recurso, ya sea el agotamiento o la contaminación del mismo. De igual manera y como consecuencia de estas anomalías, se pretende proporcionar un método para encontrar potenciales fuentes de agua alternativas, que puedan servir como suministro a diferentes comunidades en un futuro.
Con estos antecedentes, el objetivo inicial es realizar una solución hardware y software que permita resolver dichos problemas de forma sencilla, escalable y con bajo coste.
HoFlow permitirá, por tanto, realizar un seguimiento de los niveles de caudal y turbidez de los cursos de agua en los que esté instalado, así como el envío de alertas en caso de detección de anomalías en los valores tomados. Además, se ofrecerán diversas interfaces de usuario desde las cuales se puedan analizar los registros, obtener un histórico de los mismos, incorporar datos de dispositivos sin conexión y correlar las precipitaciones de la zona con las medidas obtenidas.
https://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2020/05/Caudalimetro.png773893Enxeñeria Sen Fronteirashttps://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2017/07/Una_linea_Naranja_Blanco-300x92.pngEnxeñeria Sen Fronteiras2020-05-11 17:02:002020-05-08 19:46:50Tecnologías apropiadas en la universidad. Caudalímetro de bajo coste en la Escuela de Telecomunicación de Vigo
Desta volta, viaxamos a Malaui, nunha liña moi de “tecnoloxía para as persoas” que nos interesaba especialmente.
As participantes na tertulia estivemos dacordo en que se trata dunha película moi ben contextualizada. Para coñecer como están no país está moi ben. O guión non nos pareceu nada do outro mundo, pero si xenera empatía coas personaxes e, aínda que artisticamente non é sobresainte, sí é un producto moi digno. Trata de transmitir esa valentía de crear algo con tecnoloxía que pode axudar nun contexto puntual de emerxencia a mellorar a calidade de vida do seu lugar, con coñecementos modernos que aprendeu e que os seus maiores non sabían (ou olvidaran, porque en moitos casos as culturas están cambiando tan rapidamente que se atopan nunha sorte de “territorio de ningures”, onde xa case se perdeu a sabedoría antiga, pero non se acaba de asimilar de todo os avances e se xenera moita dependencia tecnolóxica externa, como ocorreu en Galicia e moitos outros lugares coa “Revolución Verde”; hai grupos de investigación que traballan neste eido en Galicia como HISTAGRA).
Tamén xurdiu o tema de canto talento desaproveitado pode haber no mundo por non poder acceder a educación ou a medios medianamente decentes, e non so en países empobrecidos. O adaptar a educación á persoa, potencial e talento é unha materia pendente en case todos os sistemas educativos (na película vese como o rapaz só quería estudar as ciencias).
É unha historia de superación ante adversidades é convencional, pero ben contextualizada, que visibiliza a mezcla de cultos e relixións, idiomas, etc. Isto proporciona moita veracidade, e tamén o contexto post-atentados das torres xemelgas onde se prevén efectos a nivel mundial para o que o país (mal asesorado polo Banco Mundial e o Fondo Monetario Internacional) non estaba preparado (venderan excedentes alimentarios a outros países). Tamén nos pareceu veraz como reaccionan ante esas crises as personaxes. A reacción de rexeitamento á idea do neno protanista por parte do pai igual foi pouco madurada, pero podía ser natural nun momento de moita carga e crise, pensando en solucións a curto prazo antes que en “experimentos” e solucións a medio prazo.
Tamén é unha historia sobre perseverancia, crer nas ideas e perseguilas (mesmo co amago de enfrontamento co seu pai). O neno é unha figura inspiradora, non tanto por ser un supercrack, pero si por ter unha historia para romper barreiras. Falamos de que pode ter un cheiro a ese discurso que tanto gusta en EEUU (de feito, o protagonista da historia real falou nunha TED Talk) de que calquera pode facer calquera cousa e, aínda que non se diga, é como dicir que se non o consegues é que non te esforzaches o suficiente.
A historia era atractiva para moitas de nós porque falaba de tecnoloxías apropiadas. Aquí tivemos un debate sobre se a película quedábase co tecnooptimismo e o perigo que pode ter centrarse en “tecnoloxías salvadoras” en vez de enfocar a agricultura e as súas políticas en solucionar o dereito á alimentación e a soberanía alimentaria. O tabaco non se come, nin o eucalipto… Iso posiblemente vai ter máis importancia no contexto post-COVID19. A tecnoloxía, ademais, pode crea tamén división entre as comunidades ou aldeas (ou países, ou bloques de países) se unhas contan coa tecnoloxía e outras non. Iso se pode solucionar escalando o concepto de tecnoloxías apropiadas ao de “tecnoloxías para o ben común” ou tecnoloxías para non deixar a ninguén atrás.
Non nos esquecimos de salientar como as mulleres, coma sempre, levaban o peso dos coidados, mentres o marido ten unha imaxe máis pública e interese na política, deixando á familia na casa (e o certo sacrificio que a irmá fixo, que rematou por non poder ir á universidade a pesar do seu desexo e o da súa nai).
Viches a película? Queres deixarnos a túa opinión nos comentarios?
https://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2020/05/photo5843512240291034104.jpg21001256Enxeñeria Sen Fronteirashttps://galicia.isf.es/wp-content/uploads/2017/07/Una_linea_Naranja_Blanco-300x92.pngEnxeñeria Sen Fronteiras2020-05-08 13:23:052020-05-08 13:23:07Crónica do IV Ciberfaladoiro no confinamento. Cineforum, “O neno que domou o vento”
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish.AcceptRead More
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Campo Galego
