Boletín Oficial ESFeiro: agosto 2024

CONTIDOS

  • Vida Asociativa
  • Honduras
  • Mozambique
  • Enlaces de interese
  • Recomendación artística
  • E no próximo mes …
  • A ESFrase do mes

VIDA ASOCIATIVA

    En xullo houbo bastantes actividades, ademais da preparación dun par de proxectos para a convocatoria de educación para a cidadanía global da Cooperación Galega da Xunta de Galicia. Apoiamos a celebración dun obradoiro de electrificación de bicicletas no banco de Ames, un repair café na Domus da Coruña e o encontro en liña mensual da Rede de Bancos de Reciclaxe con Software Libre, presentando “oficialmente” ao Banco de Ferrol. Continuaron as entregas de computadoras dos bancos e rematouse o curso de 35 horas con Ecos do Sur en A Coruña sobre mantemento e reparación básica de computadoras.

    Tamén estivemos en Lugo con varias reunións con profesorado dentro do proxecto de ESF na Universidade. Asistimos ao encontro da rede Galicia Abriga, para coñecer a dúas das participantes deste ano. Dentro do proxecto Mulleres Bravas, impulsouse con AGARESO e Amigas da Terra un obradoiro de comunicación de guerrilla coa plataforma Ulloa Viva. Despedimos o mes co primeiro pícnic veraniego de ESF, un encontro para festexar.


HONDURAS

    Este mes en Honduras, dentro do eixo de Dereito Humano á Auga, houbo formación técnica para el personal responsable del laboratorio de análisis de agua de la región sanitaria N°17. Tamén no programa de auga, houbo obradoiros de teatro e títeres para a protección da auga e ecosistemas acuáticos. Ademais, na comunidade de El Sartenejal, seguen os avances no sistema de auga, e fíxose formación en estación total a persoal técnico, e en xénero a toda a comunidade.
    No programa de restauración das lagoas de inverno, dentro do eixo de Soberanía Alimentaria, houbo xa avances, que compartimos aquí.

    Algo importante neste mes foi a chegada a Honduras das tres participantes no Programa de Voluntariado Internacional de Coñecemento doutras Realidades. Xa empezaron a chegar as crónicas, Martina 1 e 2 e Sandra 1 e 2. Nas vindeiras semanas seguirannos informando (uníndose Víctor ás crónicas).


MOZAMBIQUE

En xullo déuselle continuidade o traballo coas 3 Administracións Rexionais da Auga de Mozambique (Sur, Centro e Norte) para a monitoria da seca, a análise de precipitacións e o estado de encoros. No ámbito das inundacións, avanzouse coas análises preliminares para o estudo piloto que será realizado nunha bacía do sur de Mozambique. Coa ARA Sur coordináronse os contidos e o desenvolvemento da seguinte misión a terreo, que terá lugar en setembro e que se centrará principalmente no traballo no ámbito das inundacións. En Galicia realizouse unha reunión co grupo de voluntariado na cal se falou sobre a realidade socio-política de Mozambique e das perspectivas do traballo en inundacións. Ademais, sacamos a contratación do servizo técnico anual de apoio en fortalecemento para monitoreo de eventos extremos.


ENLACES DE INTERESE

Activismo e persoas

Auga

Consumo responsable

Cooperación e ONGD

Educación para o desenvolvemento

Enerxía e cambio climático

Iniciativas

Investigación para o desenvolvemento 

Mundo

Pobreza e exclusión

Políticas e modelos de desenvolvemento

Soberanía alimentaria e defensa do territorio

Tecnoloxías da Información e Comunicacións (TIC)

Tecnoloxía para o desenvolvemento humano


RECOMENDACIÓN ARTÍSTICA

    Este mes queremos recomendar a unha cantautora galega moi comprometida que nos encanta: Zeltia Irevire


E NO PRÓXIMO MES …

   Para máis info sobre cursos e eventos en Galicia  consulta a Axenda Solidaria e as formacións da Coordinadora Galega de ONGD


A ESF-RASE DO MES

    Se ben a finais de 1970 a palabra ecofeminismo despertou certo rexeitamente no movemento feminista, porque se asociaba a plantexamentos esencialistas que reforzaban o estereotipo muller-natureza, esta perspectiva deu a posibilidade de fomentar a urxencia de revisión crítica do proceso de desenvolvemento da ciencia e da tecnoloxía occidentais como elemento clave no proceso de dominación, colonización e expansión do capitalismo patriarcal

Giulia Costanzo Talarico. Socióloga e activista ecofeminista

Crónicas de Honduras: Sandra II

Sandra, unha participantes no noso Programa de Voluntariado Internacional de Coñecemento doutras Realidades (PCR) 2024, grazas ao proxecto de Mulleres Bravas de intercambio entre activistas de Honduras e Galicia e IRPF universidade, e coa financiación da bolsa PCR da Oficina de Cooperación e Voluntariado da Universidade da Coruña, traenos a súa segunda crónica, moi cultural.

——————————————————————

Hooolaaa!

Os vengo a hacer un poquito de actualización de estas semanas. Poco a poco me voy
adaptando más a Honduras, conociendo más lugares, personas e historias de este país
(mención especial a Aminta por sus relatos de sociopolítica Hondureña).

Conocer la historia de Honduras, a través de distintas voces, me ha permitido poder visionar
esta tierra con un prisma más amplio. El fin de semana pasado, Martina y yo nos aventuramos
hasta el Salvador, pasamos por Amatillo, Santa Rosa, San Miguel….hasta llegar a La Unión, y
específicamente al volcán de Conchagua. Ahí nos reunimos con Vicky, una de mis amigas
del alma 🩷

Las vistas desde el mirador eran mágicas, desde lo alto podías observar la belleza del Golfo de
Fonseca, abarcando Honduras, El Salvador y Nicaragua. Además, tuvimos la oportunidad de
enriquecernos un poquito de la cultura lenca, que da nombre al propio volcán, que en esta
lengua significa el tigre que vuela, en honor a la heroína local llamada Comizahual. Desde la
cosmovisión lenca se vivencia una fuerte conexión con la tierra y todos los seres que la habitan,
como bien indicaba Berta Cáceres:


En nuestras cosmovisiones somos seres surgidos de la tierra, el agua y el maíz, de los
ríos somos custodios ancestrales el pueblo lenca. Resguardados por los espíritus de las
niñas que nos enseñan que dar la vida de múltiples formas por la defensa de los ríos es
dar la vida por el bien de la humanidad y de este planeta”


Entender esta cosmovisión, me permitió comprender de otra forma la historia contra la invasión
y colonización en Honduras. El 20 de julio, fue el día de la conmemoración de Lempira,
ancestro indígena lenca, que organizo comunitaria y territorialmente a todos los pueblos lencas
produciendo el “Levantamiento de Cerquín” en 1537. El cual supuso el inicio de las luchas por
la libertad y la defensa de Honduras. Este viernes, con la compañía de Flor y Marvin, tuvimos
el placer de ir a Choluteca a la Casa del Sabio Valle, quien fue uno de los guerrilleros por la
independencia de Honduras.


La llegada de Chevi, este jueves fue inagurada con esta gran excursión cultural a Cholu. Y con
cultural no solo me refiero a la historia de lempira, sino que también nos adentramos en la
cultura musical (mi parte favorita). Escuchamos desde sopa de caracol hasta tengo un plan de
Key-Key
. Aunque he de decir, que de la música que estoy descubriendo en estos días me quedo
con Lejos de la ciudad de Muerdo y Pla ta tá de Mon Laferte (recomendaciones de Yuli).

También me quedo con los ataques de risa con Flor y Martina, y las conversaciones cotidianas
en las comunidades con coca-cola de por medio, y las 45 aves que supuestamente avistamos
pero no….Este jueves fuimos a Quebrachal a un avistamiento de aves, en el que también
conocimos las lagunas de invierno y a la maravillosa comunidad que trabaja en ellas, y que nos
recibió en sus hogares, ofreciéndonos buenas platicas y una comidaaa increíblee. Porque aquí,
como dice calle 13:

Aquí se comparte, lo mío es tuyo
Este pueblo no ahoga con marullos
Y si se derrumba yo lo reconstruyo


Feliz semana a todxs, seguiremos informando y disfrutando. Un cálido abrazo, Sandra 🫂

Vistas mirador Conchagua

Crónicas de Honduras: Martina II

Chega a segunda crónica de Martina dende Honduras, participando no noso Programa de Voluntariado Internacional de Coñecemento doutras Realidades (PCR) grazas ao proxecto financiado pola Xunta de Galicia de Tecnoloxía para o Ben Común na Universidade (IRPF e Cooperación Galega), e tamén ao apoio dunha bolsa da Universidade de Vigo de mobilidade para estudantes para participar en proxectos e accións de cooperación ao desenvolvemento no curso 2023/2024.

————————————————————————————————-

Xa pasaron dúas semanas dende que aterrizamos en Honduras e xa me sinto moito máis ubicada e adaptada.

O que levamos visto do territorio paréceme precioso. Estamos na época de choivas polo que toda a vexetación está cunha gama de verdes preciosa. Na fin de semana visitamos o parque natural La Tigra, e quedei namorada daquel lugar. A ruta que fixemos, inda feita polo ser humano, respectaba ao máximo o ecosistema, tiña algunha ponte de madeira pero logo nos regatos pequenos cruzabamos por riba de pedras postas estratéxicamente. Aquel espazo deume moita paz. Só se oían o vento, as árbores e os insectos.

O mércores fomos con CODDEFFAGOLF a unha xornada de formación para o monitoreo de peixes dun grupo de pescadores. Acompañámolos a pescar nunha embarcación pequena en 3 localizacións concretas arredor da Isla del Tigre co método tradicional: un fío de nailon cun anzol no que poñiamos camarón a modo de cebo e un peso para que fose ao fondo. En cada zona pescabamos durante 20 minutos e íase anotando o tipo de peixe e a cantidade recollida. No primeiro lugar pescamos moito (si, ata as PCR pescamos!!) e nos outros moito menos, a consecuencia da pesca industrial que está arrebatando o seu ecosistema e forma de vida, como nos foi contando o pescador don Ricardo. El foinos falando das distintas praias e zonas da illa, das dificultades que estaban a ter ao non haber leis que amparasen a pesca tradicional fronte a invasora, dos problemas do goberno e das illas privadas que pertencían a europeos. Foi moi enriquecedor escoitalo.

Ao rematar a pesca atracamos na illa e nun local as técnicas de CODDEFFAGOLF explicaron as distintas medidas que nas vindeiras semanas deberían recoller eles mesmos durante a pesca para, posteriormente, facer un estudo da situación na que se atopa dita actividade.

Ao día seguinte voltamos á Isla del Tigre tamén con CODDEFFAGOLF. Desta vez asistimos a unha reunión con dous grupos de mulleres, de Bellasmar e de Emusmar, na que se lles propuxo crear unha escola de campo para aprender técnicas de cultivo e creación e emprego de fertilizantes, co obxectivo de fomentar unha nova actividade máis aló do marisqueo que lles permita novos ingresos e autonomía alimentaria. A idea foi moi ben acollida e a semana que ven definiranse os cultivos piloto para a escola de campo, que se fará nun terreo compartido polas mulleres de cada grupo na súa comunidade e darase a primeira capacitación sobre aspectos teóricos.

Na fin de semana Sandra e mais eu fixemos a primeira escapada ao Salvador. Quedamos namoradas das paisaxes deste país e disfrutamos un montón acampando no mirador do volcán Conchagua. Deixo unhas fotos para dar envexa 😉

Ata a próxima!

Contratación de servicio técnico para fortalecimiento en monitoreo de eventos extremos para Mozambique 2024

Hasta el 7 de agosto a las 23:59, tenemos abierto proceso de recogida de ofertas para un Servicio técnico para la colaboración en la ejecución en el proyecto “Fortalecimiento de capacidades técnicas y operativas para la mejora de la gestión de los recursos hídricos en Mozambique (Aqua-Moz, SECARA Fase 5)” en su anualidad 2024, que se desarrolla en el marco del convenio de colaboración entre la Consellería de Presidencia, Justicia y Deportes, Augas de Galicia e Enxeñería Sen Fronteiras Galicia.

Los socios locales del proyecto son las tres Administraciones Regionales del Agua (ARA) del país: Sur, Norte y Centro (ARA Sur, ARA Norte y ARA Centro). El ámbito geográfico del proyecto abarca, por tanto, la totalidad del territorio del país africano.

El objeto del presente contrato es la prestación de un servicio técnico para la mejora del seguimiento y monitoreo de la sequía en Mozambique. Los objetivos principales son los siguientes

  • Acompañar los procesos de monitoreo de la sequía de las 3 ARAs de Mozambique.
  • Planteamiento y desarrollo de análisis hidrológico-hidráulicos para el desarrollo de estudios
    de inundaciones.
  • Apoyar en la realización de actividades de sensibilización y difusión del proyecto en Galicia

Aquí se pueden consultar los términos de referencia.

Avances en programa de restauración de Sistema Lagunar La Berbería y Jicarito

Dentro de este proyecto, financiado por Xunta de Galicia y Agencia Española de Cooperación Internacional para el Desarrollo, traemos hoy un pequeño vídeo, donde compartimos los avances de las obras para la mejora de la laguna de invierno de La Berbería, beneficiando directamente a 300 pescadores de las comunidades aledañas. Se ha restaurado una borda en una de las orillas, de más de un kilómetro de largo, para evitar fugas, y los resultados ya se empiezan a ver.

Este trabajo es impulsado en Honduras por nuestro socio CODDEFFAGOLF. Además participan también instituciones del estado como el ICF Honduras, DIGESPESCA y las municipalidades por medio del comité técnico de comanejo del Sistema de Áreas Protegidas Zona Sur de Honduras.

El programa tiene como finalidad recuperar el sistema lagunar de los municipios de El Triunfo y Namasigüe, abarcando lagunas como La Berbería, Quebrachal, Guapinol, Jicarito, La Alemania, entre otras.

Crónicas dende Honduras. A primeira de Sandra!

Sandra, xunto con Martina, son as dúas participantes no Programa de Voluntariado Internacional de Coñecemento doutras Realidades (PCR) 2024 que xa están en Honduras. En breve, uniráselles Víctor. Sandra participa no PCR grazas ao programa de Mulleres Bravas, de intercambio entre activistas de Honduras e Galicia, neste caso coa financiación da bolsa PCR da Oficina de Cooperación e Voluntariado da Universidade da Coruña. Aquí deixamos a súa primeira crónica tras un par de semanas por alí!

——————————————————————————————

Boaaasss!
Xa levamos unhas semaniñas en Honduras, tras un longo viaxe e unha adaptación agridulce,
marcada pola cultura do piropo (como ben di Martina), que tanto impactounos á nosa
chegada….Xa superamos a nosa semanaversario aquí. E como non, o celebramos comendo
uns xeadiños de Sarita, a mellor xeadería de San Lorenzo (e a única que probamos).


O luns fumos a CODEFFAGOLF a presentarnos e a coñecer ao equipo, quedamos con moitas
ganas de facer cousiñas con eles, e estamos desexando que chegue a próxima semana para
que así sexa.

O mércores tivemos o pracer de ir a Sartenejal para coñecer o depósito de auga do seu novo sistema de abastecemento. Alí coñecimos a Doña Jacoba, a presidenta da comunidade, quen estivo explicandonos o longo camiño de loitas e resistencias que recorreron durante 25 anos, ata conseguir este sistema de abastecemento.


O xoves estivemos de novo en Sartenejal. Co convite de Alondra (técnica de la Mancomunidad NASMAR) e da comunidade, participamos no obradoiro de xénero (ver foto de portada). Nel trataronse os roles e estereotipos de xénero na cotideanidade, así como sobre a consecución de dereitos humanos. Foi un espazo fermoso, no que pintamos, xogamos e sobretodo rimos. Pereceume moi interesante escoitar ás mulleres da comunidade falar sobre como no seu día a día rompen coas barreiras e estigmas patriarcais, e escoitalas definirse como: loitadoras.


Con esa adrenalina comezou a nosa finde, que dende logo, xa tiña grandes expectativas de antemán. O sábado pola mañá fumos ao Parque Nacional de La Tigra en Tegucigalpa, fixemos durante unhas tres horiñas a ruta. Tivemos unha gran acompañante incondicional, a chuvia!! Pero como boas galegas que fomos, iso non fixo que disfrutaramos menos de aquel bosque tan fermosooo.


O domingo, con resaquita (que recuperamos cuns pouquiños frijoles) puxemos rumbo a Cantarrana e Valle de Ángeles. Foi incríble coñecer a súa arte urbana, a maioria das pinturas tiñan mensaxes reivindicativos e de loita social, encantoume ver como facían artivismo nas sús rúas es espazos cotiás….Sen embargo, aínda que esos espazos deixaronme atrapada tiñamos que volver a San Lorenzo, esperabanos unha semana chea de cousiñas novas por
descubrir.

O luns, para empezar a semaniña con enerxía reunímonos con Alondra para planificar o obradoiro do xoves, na comunidade, que xiraría en torno ao consentimento e o desexo nas relacións afectivas.


Pola súa parte, este martes fumos ao primeira saída a campo con CODEFFAGOLF. Acudimos á recollida de trampas colocadas na Microcuenca del Río Laure, para a realización dun monitoreo da fauna silvestre que posibilite o seu estudio e conservación. Aínda que as famosaas trampas, tiñan moita trampa, xa que non dimos sacado dúas de elas, e sen darnos conta estivemos case 4 horiñas de rutiña por Laure. Despois de esta experiencia, creo que tanto Martina coma eu, podemos decir que rematamos con todo tipo de fobias e medos ao insectos e calquera tipo de animal, xa sexan arañas, culebras ou mosquitoss. Estos últimos, especialmente, gran debilidad de Martina, quen desenvolveu un superpoder visual de detección de mosquitos. Agora ela é: Supermosqui 🙂

A verdade que esta experiencia está sendo moi chuli, e aínda que encantame probar e aprender cousas novas as veces unha sinte algo de vértigo, pero a compañía neste novo camiño fai que todo sexa mellor. Desexando coñecer todo o que me espera, seguir coñecendo rincóns, persoas e diferentes formas de vivenciar este mundo. Sintome moi agradecida, de cada persoa, comunidade e entidade que nos abriu as portas para coñecelas. Grazas por permitirnos sentir os distintos mundos que hai dentro deste mundo, e as diferentes historias que o habitan. Irei informando, un abrazo moi forte para todas.

Sandra

Crónicas dende Honduras 2024: Martina 1

Xa chegaron a Honduras Martina e Sandra, as dúas primeiras participantes do noso Programa de Voluntariado Internacional de Coñecemento doutras Realidades (PCR). Irannos contando as súas experiencias en pequenas crónicas. Aquí deixamos a primeira de Martina, que viaxa co noso programa de Tecnoloxía para o Ben Común na Universidade, e co apoio dunha bolsa da Universidade de Vigo de mobilidade para estudantes para participar en proxectos e accións de cooperación ao desenvolvemento no curso 2023/2024.

———————————————————————–
Xa estamos en Honduras!!

Despois de meses de preparativos e formacións nos que víamos super lonxe a viaxe, como se nunca fose acontecer, de súpeto chegou o día, agarramos as maletas e alá nos fomos.

Chegamos o xoves 3 de xullo a Comayagua, onde Sandra, técnica de proxecto de ESF en Honduras xa nos estaba esperando. Fixemos noite alí e ao día seguinte puxémonos camiño a San Lorenzo, municipio do sur de Honduras dentro do Golfo de Fonseca, lugar que será o noso fogar nos vindeiros meses.

Estes primeiros días foron canto menos intensos. Polo de agora estou levando ben a calor húmeda deste clima tropical seco, bebendo moita auga, comendo moita froita, ben de crema de sol e gorra, e escapándolle ao sol na calle así que vemos algunha zona de sombra. E polo de agora non tiven moito problema cos zancudos, como lle chaman aquí aos mosquitos, pero o dito, levamos pouquiños días e seguro que nas saídas a campo vai cambiar o conto. Vivimos tamén a primeira tormenta tropical onte a tarde, onde parecía que ía caer o ceo de tanto chover e os tronos metíanselle a un no corpo, pero así como chegou marchou. Faime moita gracia que chova todos os días á mesma hora, está xenial para facer a colada jejeje

Despois duns días aclimatándonos a este novo lugar xa probamos as famosas baleadas, tan recomendadas polas PCR do ano pasado (moitas gracias Celia e Sofía!) que son tortillas de millo nas que extenden unha capa frijoles machacados e sobre ela poñen o que queiras, no noso caso sendo vexetarianas levaban plátano frito e queixos, pero habémolas probar tamén con aguacate e ovo revolto, que cos nervios das primeiras interaccións non nos decatamos de todo canto había para poñerlle.

Quizáis o que máis nos chocou a ámbalas dúas foi a cultura do piropo. Os primeiros días de paseo polas rúas foron duros, voltabamos bastante tensas ao apartamento. Está moi normalizado que os homes solten piropos de todo tipo, e ata pitidos dende coches e motos, e pese a que as rapazas e mulleres catrachas (hondureñas) coas que o comentamos dixéronnos que é o normal, creo que é algo ao que nunca nos habituaremos.

O luns presentámonos a CODDEFFAGOLF, unha das copartes coa que ESF traballa en Honduras e con quenes faremos a maioría das actividades. Paréceme incrible coñecer á xente que está detrás dos proxectos que ata agora lía no Boletín Esfeiro.

O mércores fixemos a primeira incursión a terreo, visitando a comunidade de Sartenejal para ver os avances na obra do tanque de auga (na foto de portada vese a zona do tanque e por onde baixarán tubaxes) e coñecer parte do persoal técnico de NASMAR (outra das copartes) que estaba realizando formación en estación total na zona. Con este aparello miden ángulos, distancias e coordenadas e con el crean os mapas que logo se empregarán no deseño da colocación das vías que levarán a auga dende o tanque ata as vivendas. Tamén tivemos a sorte de coñecer a doña Jacoba, a presidenta da xunta de auga de Sartenejal. Ela contounos o traballo que foi sacar adiante este proxecto de auga, pois xa levan nas costas uns vinte anos de esforzos buscando financiamento da municipalidade, na que os fondos anuais que teñen para invertir nestos temas son moi reducidos, e de concienciación na veciñanza sobre a importancia de poñerse de acordo para loitar xuntxs para ter máis voz. Ata o de agora abastécense de auga mercada que lles consume prácticamente a metade dos seus ingresos mensuais e tamén de auga de pozos artesanais, que teñen pouca profundidade e polo clima desta zona están secos uns seis meses ao ano. Unha situación insostible. Contounos que sobre o 2017 conseguiron reunir fondos para furar un pozo, pero ao non ter a infraestructura de bombeo, almacenamento e distribución, que precisaba unha maior inversión, tiveron que sellar o pozo. Nos últimos anos coñeceron a NASMAR que, co apoio de ESF e o financiamento de AECID, comezou este proxecto para crear un tanque de auga no que almacenar a auga extraída por bombeo do pozo e que por gravedade leve auga a cada vivenda.

Ata a seguinte crónica!

Sistema de abastecemento e formacións de xénero no Sartenejal, Honduras

Dentro do programa de Promoción e defensa do dereito humano á auga en Honduras e, máis concretamente, no proxecto de mellora da xestión pública e social que financia a Agencia Española de Cooperación para el Desarrollo, estase avanzando na construción do sistema de abastecemento de auga na comunidade El Sartenejal (municipio de Nacaome).

Xa se ten case rematada a estrutura do depósito e, en paralelo ás obras (onde tamén colaboran as persoas da comunidade), unha das técnicas da Mancomunidade NASMAR do proxecto, está a impartir as formacións sobre xénero na comunidade. É un xeito de ir introducindo este tema, que pode ser complicado de abordar nalgúns contextos, aproveitando a relación xénero-auga (coidados, traballo desigual de acarreamento de auga, etc.).

Por outra banda, aproveitouse para facer unha formación a persoal técnico de distintos concellos da NASMAR no manexo de estación total. Foi ademais unha das primeiras saídas de Martina e Sandra, participantes no programa de voluntariado internacional de coñecemento doutras realidades (PCR) deste 2024, que chegaron a semana pasada.

Boletín Oficial ESFeiro: xullo 2024


CONTIDOS

  • Vida Asociativa
  • Honduras
  • Mozambique
  • Enlaces de interese
  • Recomendación artística
  • E no próximo mes …
  • A ESFrase do mes

VIDA ASOCIATIVA

   Este mes  presentamos Enxeñería Sen Fronteiras en Sumando Esfuerzos, un programa da RTVE sobre cooperación ao desenvolvemento, no que outro día falamos do proxecto Hackers Sen Fronteiras.  Ademais, tivemos ao noso Sergio como membro da comunidade de software libre como entrevistado en Mancomún.

    No día do medio ambiente fixemos unha reflexión sobre como debería ser a tecnoloxía nun planeta finito e o 17estivemos en Pontevedra xogando a imaxinar bos futuros en distintos escenarios e como chegar a eles dende diferentes roles, enfrontando distintas ameazas, grazas á invitación do Postgrowth Laboratory da UVigo co seu proxecto #Explicit.

    ESF decidiu asinar o comunicado de apoio ao Peche USC, que o día 12 de xuño foi desaloxado pola policía. Por outra banda, o 25 de xuño participamos na acción en redes de Paramos por Gaza. Seguindo coas accións reivindicativas, participamos na mobilización Altri NON rodeando a sede da Xunta de Galicia en Santiago de Compostela,

    Tivemos un encontro con persoas do Mercado Social A Coruña para colaborar (en 27 de outubro teremos un obradoiro de reparación de computadoras no mercado da Praza Europa, aínda queda moito, pero fainos ilusión!).

    Tivemos a primeira actividade de traballo con plataformas de defensa da terra e territorio de Galicia, neste caso con Amil Sen Eólicos, onde dentro do proxecto Mulleres Bravas organizamos un obradoiro de Comunicación de Guerrillas, con Amigas da Terra e AGARESO. Encantounos estar no seu entorno, coñecendo de primeira man, no seu territorio, as problemáticas, e como loitan sen descanso para facerse escoitar. Esta esperamos que sexa a primeira actividade de apoio de moitas que veñan.

    Nos bancos de reciclaxe, foi un mes movidiño, cu repair café o día 1 na Domus da Coruña, outro o 8 en Milladoiro, e obradoiros como o de soldadura electrónica ou o curso medio de Mantemento de computadoras e alfabetización dixital con software libre, que son 35h que empezamos con Ecos do Sur. Tamén tivemos un encontro en liña coa xente de Restarters BCN.

    Aproveitamos o bo tempo para facer unha pequena xira coas compas de COXAPO e coñecer algunha das tecnoloxías que empregan nas traídas veciñais de auga que son socias súas en Galicia. Algo seguro que nos axuda para problemáticas que estamos detectando en Honduras (como metais pesados).


HONDURAS

    En Honduras, dentro do proxecto de restauración de lagoas de inverno (programa de soberanía alimentaria e defensa da terra), houbo unha formación coa asociación Aves Honduras sobre monitoreo de aves, importantes para coñecer a saúde dos ecosistemas. Tamén se retiraron as cámaras trampa da lagoa de Guapinol, que se está a restaurar pero quérese ter unha imaxe inicial da súa biodiversidade para poder comparar posteriormente. Tamén estiveron a instalarse novas cámaras na microcunca do río Laure

    Dentro do programa de auga, fixéronse unhas representacións de teatro ambiental ben bonitas.

    Ademais dende hai moi pouquiño están en Honduras Martina e Sandra, dúas das tres participantes este ano no programa de coñecemento doutras realidades. Irannos contando proximamente como lles vai. Para despedilas tivemos unha xornada de xogos e dinámicas para a transformación social, que compartimos aquí. Tamén puidemos coñecer máis sobre os proxectos que, durante xuño, estiveron preparando en Honduras para conseguir financiación na convocatoria 2024 da Xunta de Galicia para proxectos de cooperación, co obradoiro de marco lóxico que tivemos. A finais de xuño os presentamos, crucemos os dedos!


MOZAMBIQUE

  No mes de xuño dentro do programa AQUAMOZ, foron elaborados e entregados o informe final da Fase 4 do proxecto e a auditoría financeira desa mesma fase. Coas Administracións Rexionais da Auga de Mozambique continuouse traballando no fortalecemento en relación á monitoria da seca e tamén na recompilación de información e na elaboración das análises preliminares para a definición das bacías de maior interese para a realización dos estudos piloto de inundacións previstos para as 3 ARAs. O ámbito das inundacións centrará gran parte dos esforzos da actual fase do proxecto.


ENLACES DE INTERESE

Activismo e persoas

Auga

Consumo responsable

Cooperación e ONGD

Educación para o desenvolvemento

Enerxía e cambio climático

Iniciativas

Investigación para o desenvolvemento 

Mundo

Pobreza e exclusión

Políticas e modelos de desenvolvemento

Soberanía alimentaria e defensa do territorio

Tecnoloxías da Información e Comunicacións (TIC)

Tecnoloxía para o desenvolvemento humano


RECOMENDACIÓN ARTÍSTICA

    Este mes imos ao teatro. Recomendamos Cuerpos celestes, onde a compañía de teatro AzconaToloza aborda a temática do extractivismo. Aquí unha boa crítica.


E NO PRÓXIMO MES …

   Para máis info sobre cursos e eventos en Galicia  consulta a Axenda Solidaria e as formacións da Coordinadora Galega de ONGD


A ESF-RASE DO MES

Os científicos temos que ser activistas… non nos queda outra!
Fernando Valladares. Científico e profesor universitario



Xogos e dinámicas para a transformación social

O pasado día 29 de xuño xuntámonos para xogar, coa excusa da formación presencial que varias das participantes no Programa de Voluntariado Internacional de Coñecemento doutras Realidades ían realizar antes de marchar esta mesma semana. Queremos compartir aquí algo do que fixemos.

A Educación Popular, moi común en latinoamérica, tardou máis en chegar aos nosos lares, pero ao partir dunha filosofía de educación moi enfocada á participación e á experimentación empática, é ideal para transmitir valores e actitudes (que é o obxectivo básico da educación para a cidadanía global e a transformación social emancipadora).

A ludopedagoxía ten orixe na educación popular, e parte dunha base interesante: mentres se xoga, non importa de onde ves ou se te coñezo dende hai 5 minutos, e o proceso permite atisbar como podería ser un mundo mellor. Aquí se pode atopar unha boa referencia deste enfoque.

Na nosa xornada, que fixemos grazas ao financiamento con axudas da Xunta de Galicia con fondos da casiña solidaria da declaración da renda, tiñamos os seguintes obxectivos:

  • Mellor coñecemento do grupo
  • Introducirse un pouquiño en dinámicas e xogos transformadores que permitiran reflexión empática sobre diversas realidades
  • Coñecer máis sobre o traballo de ESF
  • Pasalo ben

A xornada tivo varios bloques

PRESENTACIÓN

Para isto empregamos unha rolda de presentación curtiña e, a continuación, fixemos a dinámica do reloxo, que se pode coñecer aquí. Só tivemos dúas horas para cita, onde por parellas falaron de:


Ás 3: algo que me gusta facer ou se me da ben
Ás 6: recomendación artística de calquera tipo, que teña certa compoñente de dereitos humanos ou transformación social emancipadora. Neste caso logo compartimos en plenario o que saiu, cada persoa o que lle recomendou a súa compañeira de cita (recomendacións que foron dende o blues como estilo musical, o comic-película-serie Snowpiercer, a película Nadadoras, algún libro de decrecemento de Carlos Taibo, a serie Supa Team 4 (Las Super 4), un vídeo escolar sobre medio ambiente e reutilización…).

PRIVILEXIOS

Para reflexionar sobre privilexios empregamos a dinámica Un paso adiante, que se pode ver aquí detallada.

EMPATÍA

Aquí xogamos a Os zapatos da outra. Coas participantes formando unha liña, descalzámonos e deixamos os zapatos diante nosa. Damos todas un paso á esquerda (a última persoa da liña pasa ao extremo contrario á dereita). Así todas estamos diante de zapatos que non son os nosos.Tratamos de calzárnolos. Logo tratamos de camiñar con eles en círculo pola sala (algún tivo sorte co que lle tocou, pero outras non puideron nin calzarse…)

GALICIA-HONDURAS

Neste caso probamos un xogo de cromos-cartas son persoeiros relevantes de Galicia e Honduras (da arte, ciencia, humanismo e activismo) que, de xeito colaborativo, se unían para resolver problemas de distintos tipos. Estamos aínda desenvolvéndoo, pero pronto deixarémolo dispoñible!

SECTORES E FILOSOFÍA DE TRABALLO DE ESF

Neste caso probamos o xogo colaborativo Tech4All, que desenvolvemos tamén en ESF, e consiste en abordar 5 sectores clásicos de traballo de ESF (auga, enerxía, alimentación, TIC e educación crítica) empezando polas actividades máis básicas para tratar de ir buscando enfoques máis transformadores. Está baseado no xogo Hanabi, e este si que o deixaremos libre en breve.

AVALIACIÓN

Aquí empregamos primeiro a coñecida dinámica do termómetro, que se pode usar en moitos contextos. Ante unha pregunta ou afirmación, ás persoas se colocan nun lado ou outro da sala segundo a resposta que dan, con toda a gradación desexada polo medio. Na nosa sesión, as 2 preguntas foron:
• Esquerda quen aprendeu moito, dereita quen non aprendeu nada (aquí houbo bastante tendencia á esquerda)
• Esquerda quen o pasou moi ben, dereita que nah… (aquí houbo concentración total na parte máis esquerda da sala :D).

A continuación fixemos a dinámica da diana. Tiñamos debuxada unha diana con tantos sectores (quesiños) como dimensións a avaliar. Quedara un sector sen asignar, por se alguén que tiña algún obxectivo persoal quería tamén avalialo (neste caso, incluiuse aprendizaxe sobre Honduras). Logo as participantes pegaron pegatinas en cada sector para amosar en que medida consegueuse cada obxectivo (canto máis no centro da diana en cada sector, máis grao de consecución do obxectivo). Neste caso:

  • Mellor coñecemento do grupo
  • Experimentar dinámicas e xogos transformadores
  • Coñecer máis sobre o traballo e proxectos de ESF
  • Pasalo ben
  • Honduras (o engadido)

Na imaxe pódese ver como os máis acadados foron os de coñecementos de dinámicas e pasalo ben, mentres que no de afondar no coñecemento sobre Honduras non se acadou tanto (iso en breve terá arranxo, cando estean aló!)